Bij deze is het officieel: we mogen afscheid van elkaar nemen na een intensief samenleven van elf weken. Alvast bedankt voor het vele volgen, voor het steunen en voor de fijne reacties. Omdat jullie niet in een zwart gat zouden vallen: nog één laatste SU - bericht. :)
Ik zal jullie nu vlug even opsommen wat we hebben gedaan want ik wil deze blog besteden aan het bedanken van mensen want dankzij heel wat personen kan ik jullie al deze dingen vertellen. Zet jullie dus nog één keer goed en geniet van mijn laatste verhaal.
Woensdag gaven we onze presentatie in de VVOB en daar zagen ze dat het goed was. We kregen een mooi geschenk, het boek 'Ik geloof in jou', en namen zo afscheid van de VVOB en zeker van Lilianne, onze stagebegeleidster. Alsof één afscheid nog niet genoeg was, zeiden we ook vaarwel aan de werkgroep (We hebben in totaal geholpen aan 6 van de 12 thema's en onze naam komt in het boek, dat werd ons toch beloofd. :) ) en zwaaiden we Laure uit. De volgende in de rij zijn wij...
Het zal raar zijn om mijn tweede thuis achter te laten. Suriname maakte mij rijker, niet alleen als persoon maar ook als leerkracht. Mijn ogen openden zich bij het zien van mijn stageschool. Ik leerde hoe belangrijk het is om leerlingen te bevestigen in wat ze goed zijn, om hun talenten te waarderen en vooral om veel te kunnen doen met weinig. Je betekent als leerkracht heel veel voor die leerlingen. Een voorbeeld zijn? Dat zijn wij zeker, wij kunnen veel bijdragen aan het leven van een kind en soms.... beseffen we dit misschien nog te weinig. Ik hoop deze visie te kunnen doorgeven. Bij mij is hij alvast binnen gedrongen net als het feit dat ik mij gelukkig mag prijzen met wat ik heb en dat ik hier heb geleerd wat er belangrijk is in mijn leven. We zijn verwend in België en dat is hier nog maar eens gebleken. Maar ook dankzij dat verwend zijn, heb ik dit kunnen doen en bij deze
- Bedankt mama en papa, jullie steunden mij van in het begin, ook al was het soms met een klein hartje. Jullie waren er altijd voor mij en ik kan jullie niet genoeg bedanken voor deze kans. Ook bedankt aan mijn broertje en Delfien voor jullie steun.
- Bedankt Matthias, voor de steun terwijl jij ook in Finland zit.
- Bedankt Arteveldehogeschool en Pieter Demeyer voor mij naar Suriname te laten vertrekken.
- Bedankt Tine voor samen met mij dit avontuur te doorstaan. We waren een geweldig team, al zeg ik het zelf. :)
- Bedankt VVOB voor de unieke stageplaats om ons de kansen te bieden om ons lespakket optimaal te kunnen ontwikkelen.
- Bedankt Blijde en Nina voor de briefjes en bedankt Jelle, Chris, Kimberly, Julie, Blijde en Matthias voor de fijne e - mails/berichten.
- Bedankt Julie voor al het moois dat jij mij hier gaf ook al was je in België.
- Bedankt aan alle Fanna's voor mijn verblijf bij Lucien en Mel onvergetelijk te maken en dus ook bedankt aan Lucien en Mel voor het fijne verblijf hier.
- Bedankt aan alle vrienden/kennissen/familieleden/... om mij te steunen.
- Bedankt aan alle spaghetti - eters, dankzij jullie konden wij ons project extra ondersteunen.
- Bedankt gewoon aan iedereen die mogelijks iets heeft bijgedragen aan mijn stage.
- En als laatste: bedankt bloggers, voor mij te volgen tot het einde! Het was fijn met jullie erbij! Tot in België.
Natuurlijk ook: Bedankt Suriname, u was fantastisch maar nu het is tijd om naar huis te gaan en voor al de studenten die mijn blog lezen: ga voor het avontuur, studeer in het buitenland, het is een aanrader waar je alleen maar rijker van wordt!
Voor de laatste keer:
WAKA BUN!
Tot dinsdag! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten