Eline go na Suriname : We dit it with Fred....(ecotours)

Jaja, ik heb hét gedaan met Fred, Fredecotours. Ik ging dus op trip dit weekend met Fredecotours. (Na drie keer zijn naam te hebben getypt in drie zinnen, telt dit duidelijk als reclame.) Zet je nu dus maar goed op je stoel met de gedachte dat je in een bus zit op een hobbelige weg en leef je maar helemaal in, in mijn tripverhaal! 3,2,1... start de bus..... ok, nog een keer (Zo ging het bij ons ook.) en START!

De ochtendstond heeft goud in de mond en dat was zaterdag meer dan duidelijk. 6 uur 's ochtends stonden maar liefst veertig walletjes op een rij te wachten op een bus die MAAR een halfuur te laat was! Applaus voor het op tijd komen dus! :) Allemaal gezeten kon de twee uur durende rit beginnen. Zo werden de walletjes goed geschud en de monden krulden zich helemaal omhoog bij het zien van de kabelbaan boven de Surinamerivier in Berg en Dal! Gepakt, en voor de jongens een beetje gezakt, stonden we helemaal in outfit klaar voor de kabelbaan. Zo trotseerden we vele kabels, vele snelheden, prachtige uitzichten en zoveel meer moois. Ook de bossen in Berg en Dal kregen er even een aapje bij, de laatste kabelbaan heb ik namelijk ondersteboven gedaan: voeten aan de katrol en hoofd naar beneden dus! Ik kwam, ik zag en overwon even de zwaartekracht! :)

Laure en Eline in outfit!

Na het eerste genot, kwamen we aan in een tweede genot: Danta Bai. Daar werden we verwend met een mooie verblijfplaats (Er was ook plaats voor onze hangmatten op te hangen voor te slapen.), lekker eten en gratis huisdieren: Klara de tarantula en twee vogels. Na alles goed te hebben geobserveerd, was het rafttijd! Het raften was niet echt spectaculair maar toch slaagde ik erin om twee keer uit de boot te vallen waarbij ik één keer mij dood heb gezwommen! De stroming was sterk en de boot die dreef heel ver weg en ik dreef af richting de bomen en rotsen. Jullie kunnen jullie waarschijnlijk al inbeelden hoe ik gezwommen heb met reddingsvest en peddel om daar niet tegen af te drijven. Gelukkig lieten mijn spieren mij niet in de steek en slaagde ik erin om veilig terug aan wal te komen. Daar genoot ik van een heerlijke maaltijd en een heerlijke avond met iedereen en viel dus als een blok in slaap in mijn hangmat.

Mijn eigen hangmat voor de nacht.

Zo werd ik de zondagochtend wakker met op de achtergrond de geluiden van de natuur, heerlijk gewoon! Na een heel lange pauze en lekkere frikandellen (Dat was namelijk ons middageten.) vertrokken we met de schokkende bus (Hij begaf het bijna, lekker spannend dus!) naar het Brokopondomeer om ons vistalent te testen. Daar werd tussen de prachtige natuur al snel duidelijk dat mijn vistalent duidelijk ontbrak. Mathias, Tine, Lotte, Jelmer en Nikki die vingen wel heel wat piranha's en Mathias die ving de grootste vis, een baars. Vissen vangen dat is één ding, maar ze opeten dat was een andere zaak. Met kop en al peuzelden we aan de piranha's en aan de baars. De bus ging voor de laatste keer schokkend weg en zo kwamen moe maar voldaan aan in de Prinsessestraat en zo voelde ik mij even ook, een prinses. We sloten het prachtig weekend dan maar af met een avondje Touché! (Dit kon omdat we maandag een vrije dag hadden want het was Nationale Feestdag!)